Kal" deseydin, kalýrdým.
Demedin oysa...
Kuru bir "bitmesin"den baþka hiçbir þey
demedin.
Öyle kuru, öyle soðuk, öyle uzaktý ki ondaki anlam!
Bu kadar
kolay mýydý her þey, bu kadar yakýn mýydýk uçuruma?
Savunmayacak mýydýn
sevgimizi?
"Kal" diye haykýrmayacakmýydýn ardýmdan?
Düþündüðüm bu
deðildi...
Hayal ettiklerim, beklediklerim baþkaydý senden..
Mücadele
beklemiþtim oysa, yelkensiz olan gemimizi kýyýya ulaþtýrýrýz
sanmýþtým..
Kýyýya ulaþtýrýrsýn sanmýþtým...
Oysa O'nu denizin ortasýnda
savunmasýz býrakmama göz yumdun...
Bu kadar yýpratýcý olamazsýn...
Oysa
bir anlam olmalýydý yaþadýklarýmýzda!
Paylaþýlan duygularýn bir anlamý
olmalýydý.
Yüreðimdeki martýlarýn bir anlamý olmalýydý.
Beynimizdeki
melodilerin, aramýzdaki çekimin,
geçen akþamki sohbetin bir anlamý
olmalýydý.
Duygularýmýzýn bir anlamý olmalýydý.
Yüreðimdeki tüm MARTILAR'ý
uçurdun þimdi...
hangi yöne gittiler bilmiyorum, geri dönerler mi
bilmiyorum.
Dünya boþaldý mý ne!
Neden bu kadar sessizleþti birden
yaþam,
neden artýk parlamýyor yakamozlar gözlerimde,
neden artýk rüzgar
esmiyor...
Her þey seninle mi kaldý yoksa...
Mantýðým, mantýðýmý bana
býrak lütfen, ona ihtiyacým var.
Bazý þeyleri anlamak için ona ihtiyacým
var!
Evet!
Ben istedim ayrýlýðý,
Çýkmaz yollara yönelen
bendim,
Kucaðýnda bir yýðýn noktayla karþýna çýkan
bendim...
Kahretsin!
Bunu neden yaptýðýmý bilmiyorum Ve
Senin buna
nasýl göz yumduðunu...
Týpký Balkondaki akasyalarý sularken,
fazla sudan
dolayý sararacaklarýný bilmediðim gibi...
su onun için hayat olmalýydý
oysa..
ve...sen de benim tutunacak dalým!
Bazý þeyler vardý aramýzda
biliyorsun,
olmamasý gereken ama daima varolan.
Farklý uçlardaydýk
seninle,
farklý mevsimleri seviyorduk farklý zamanlarda....
sen büyük
fýrtýnalara vardýn, bense lodostan bile ürküyordum..
Oysa baþardýðýmýz
þeyler vardý her þeye raðmen,
daha doðrusu öyle sanýyordum...
Binlerce
yýldýz arasýnda,
ayýn güzelliðini gösterebilmekti tek
amacým...
yýldýzlarý söndürmekti...
sorunlarý yok etmekti...
"bitti"
deyiþim öylesine bir þeydi, öylesine
sýradan, þakacýktan...
"hayýr"
demeliydin!
Hatta kýyametler koparmalýydýn yüreðimde,
Hendekler
açmalýydýn yoluma gidemeyeyim diye.
Sahip çýkmalýydýn gözlerimdeki ay'a
sevgimiz diye...
Beni yolumdan alýkoymalýydýn...
"kal" demeliydin...
defalarca "kal" demeliydin...
oysa demedin...
belki de senin
çiçeklerin çoktan solmuþtu ve ben akasyalarý kýþýn
yaþatmaya çalýþmakla hata
etmiþtim...
belki böylesi daha iyi oldu...
"kal" deseydin kalýrdým...
hem de seve seve kalýrdým.
Martýlarla kalýrdým
Yakamozlarla kalýrdým
Demedin oysa!
Bilir misin
Kaç çýðlýk olup yýkýldý yüreðim
giderken...
Bilir misin
Nasýl bir cana hasretti yüreðim, yolumdan
döndürecek...
Bilir misin
Nasýl zor oldu ardýma bakmadan çekip gitmek...
"KAL" desen kalacaktým...
DEMEDÝN OYSA!
FATOÞ YILDIZ
|
|
